شکلگیری آرایش نیروهای سیاسی
با نزدیک شدن به زمان برگزاری نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی و در فاصله حدود یک هفته به آغاز ثبتنام نامزدها، مواضع گروهها و تشکلهای سیاسی مختلف برای حضور در این رویداد سیاسی رفته رفته روشنتر میشود. در آخرین آرایش شکل گرفته، شاهد سه جریان اصولگرایی شامل جبهه متحد، جبهه پایداری و نزدیکان دولت و حضور غیرسازمان یافته و پراکنده بعضی از منتسبان به اصلاحطلبان هستیم.
آخرین موضع در این زمینه مربوط به تشکلی است که در دایره اصولگرایان قرار دارد اما به خاطر تمایلات افتراقی که در میان اعضای آن حاکم است در ماههای گذشته به یکی از دغدغههای اصولگرایان برای حضور در انتخابات تبدیل شده است. این تشکل سیاسی که جبهه پایداری نام دارد چهرههای شناخته شدهای از برخی یاران سابق احمدینژاد مانند غلامحسین الهام، صادق محصولی و کامران باقریلنکرانی را درون خود جای داده است و از برخی اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس نظیر روحالله حسینیان، مرتضی آقاتهرانی و علیاصغر زارعی که برخی از آنها سابقا در تشکلی نزدیک به دولت به نام رایحه خوش خدمت حضور داشتند، بهره میبرد.
اعضای این تشکل که از بدو امر با ائتلاف اصلی اصولگرایان به نام جبهه متحد اصولگرایی اختلافاتی داشتند و پیوستن خود به این ائتلاف را مشروط به اجابت خواستههایشان از سوی جبهه متحد کرده بودند در تازهترین موضعگیری اعلام کردهاند که وحدت یا افتراق آنها با سایر اصولگرایان در انتخابات مجلس، به نحوه حضور اصلاحطلبان در انتخابات بستگی دارد.
جبهه پایداری در ابتدای تشکیل با اعتقاد به اینکه برخی اصولگرایان در حوادث پس از انتخابات، عملکرد مناسبی نداشتند نسبت به حضور این افراد و نمایندگان آنها در جبهه متحد اصولگرایان اعتراض داشتند، اما در آنچه اخیرا از سوی یکی از اعضای این تشکل مطرح شده است موضوعی فراتر از این مساله به عنوان شرط پیوستن یا نپیوستن اعضای جبهه پایداری به جبهه متحد اصولگرایان مطرح شده است. در همین زمینه روحالله حسینیان، نماینده تهران در مجلس و عضو موسس جبهه پایداری ، سلایق موجود در جبهه اصولگرایی را به دو بخش شامل جبهه متحد و جبهه پایداری تقسیم کرده است و میگوید موضعگیری درباره این سلیقهها به موقعیتهای زمانی بستگی دارد.
او با تاکید بر اینکه ما اصلا قبول نداریم انشقاق در جبهه اصولگرایی از استراتژیهای دشمن برای انتخابات آتی باشد معتقد است اگر اصلاحطلبان به صورت سازماندهی شده در انتخابات حضور نیابند صحیح نیست که یک گروه، لیستی را ارائه کند و همه مردم موظف به تبعیت از آن باشند. حسینیان میافزاید: این به نظر ما مصلحت نیست و حتما باید رقابتی بین اصولگرایان در شرایطی که اصلاحطلبان نباشند، وجود داشته باشد.
وی البته اعلام کرده که اگر اصلاحطلبان بهصورت سازماندهیشده در انتخابات حاضر شوند آنوقت اعضای پایداری باید تصمیمات جدیدتری اتخاذ میکنند و بنابراین جبهه پایداری منتظر آرایش انتخابات آینده خواهد بود و در آینده بر مبنای نحوه آرایش انتخابات تصمیمگیری خواهد کرد.
همزمان با اظهارات حسینیان، قاسم روانبخش نیز که یکی از افراد منتسب به جبهه پایداری است اعلام کرده است دیگر موضوع اتحاد با جبهه متحد اصولگرایان در دستور کار جبهه پایداری نیست و در جلساتی که جبهه پایداری برگزار میکند، در این ارتباط صحبتی نمیشود.
اظهارات اعضای جبهه پایداری درخصوص وحدت یا افتراق با جبهه متحد اصولگرایی و ارتباط دادن این موضوع به نحوه حضور اصلاحطلبان در انتخابات در حالی صورت میگیرد که شورای هماهنگی جبهه اصلاحات که مهمترین ائتلاف در میان اصلاحطلبان است در روزهای اخیر اعلام کرده است در انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی، فهرستی ارائه نخواهد کرد و از کاندیدایی هم حمایت نمیکند. البته رئیس دورهای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و چهرههای شناخته شده این طیف سیاسی چون اسحاق جهانگیری تاکید کردهاند که ارائه نکردن فهرست به معنی تحریم انتخابات نیست و ادعاهایی مبنی بر تحریم انتخابات از سوی اصلاحطلبان، مردود اعلام شده است.
اما علاوه بر این طیف از اصلاحطلبان که در قالب شورای هماهنگی جبهه اصلاحات فعالیت میکنند، بخشی از فعالان این جریان نیز فعالیت خود را در فراکسیون اقلیت مجلس شورای اسلامی دنبال میکنند که براساس اظهار نظرهایی که این روزها از سوی آنها منتشر میشود عزمشان برای حضور در انتخابات جدی است و در این میان میتوان به چهرههایی چون محمدرضا خباز، مصطفی کواکبیان، محمدرضا تابش و سایر نمایندگان اقلیت در مجلس اشاره کرد. در همین حال چهرههای شاخص اصولگرا تاکید دارند که نادیده گرفتن حضور اصلاحطلبان در انتخابات، اشتباه بزرگی از سوی اصولگرایان است.
به عنوان مثال محمدرضا باهنر، نایبرئیس مجلس و عضو کمیته ۸+۷ معتقد است که اگر یک گروه فکر کند که رقیبانش به صورت کامل از میدان بیرون رفتهاند، سادهاندیشی است. اسدالله بادامچیان، عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس نیز میگوید: اصلاحطلبان طی ماههای اخیر تلاش زیادی برای بازگشت به قدرت داشته و شواهد و قرائن بهگونهای است که به احتمال فراوان آنها با چراغ خاموش در انتخابات شرکت میکنند و نمیخواهند از عرصه سیاسی کشور حذف شوند.
البته آنچه مسلم است اینکه اصولگرایان تنها اصلاحطلبان را به عنوان رقیب خود در انتخابات نمیدانند و مطمئنا تلاش همهجانبهای که از مدتها قبل توسط اصولگرایان با محوریت آیتالله مهدویکنی، برای وحدت در جریان است برای رقابت با اصلاحطلبانی که هنوز آمدن و نیامدنشان مشخص نیست، طراحی نشده است. براساس اظهارنظرهایی که از سوی اصولگرایان منتشر میشود چنین برداشت میشود که آنها در کنار اصلاحطلبان، نگاهی نیز به جریانی دارند که از مدتی قبل با عنوان جریان خاص یا انحرافی در دستهبندیهای سیاسی جا باز کرده است.
اصولگرایان معتقدند که اعضای این جریان که در بدنه دولت نیز پایگاه دارند و بصراحت خود را جدا از اصولگرایان میدانند برای کسب کرسیهای مجلس آینده، برنامهریزی گستردهای کردهاند و هرگونه جدایی در جبهه اصولگرایان، توفیق بیشتر اعضای این جریان را بر عهده دارد. چهرههایی چون محمدحسین صفارهرندی معتقدند این جریان انحرافی در برخی نقاط با جریانی که پس از انتخابات سال ۸۸ بهوجود آمد و به جریان فتنه مشهور شد اشتراکات جدی دارد و افتراق در میان اصولگرایان باعث شکسته شدن آرا و رای آوردن کاندیداهای این جریان خواهد شد.
صفار هرندی، اصولگرایان را نسبت به تجربه شکست اصلاحطلبان در انتخابات شورای شهر دوم هشدار میدهد و معتقد است در حال حاضر وسوسههایی از همان نوع که در آن انتخابات در میان اصلاحطلبان بهوجود آمد در میان اصولگرایان در حال ایجاد شدن است. انتخابات شورای شهر دوم که صفار هرندی به آن اشاره کرده است نقطه آغاز شکستهای اصلاحطلبان در رقابت با اصولگرایان بود و دلیل اصلی آن این بود که اعضای این جریان به دلیل این تفکر که رقیب قدرتمندی ندارند، حاضر به ارائه فهرست واحد نشدند و در میان خود، به وزنکشی دست زدند.
حال نیز اصولگرایان بیم آن را دارند که با وزنکشی میان فهرست جبهه متحد اصولگرایان و جبهه پایداری، رای جریان اصولگرایی شکسته شده و از این اتفاق، کاندیداهای جریانهای رقیب، حداکثر استفاده را ببرند. بر همین اساس است که با وجود تمام مقاومتهایی که از سوی تشکل جبهه پایداری در وحدت با جبهه متحد اصولگرایان انجام میشود، جبهه متحد همچنان وحدت را به عنوان محور اصلی فعالیتهای خود دنبال میکند و اعلام کرده است همچنان پذیرای اعضای جبهه پایداری است.
با این اوصاف به نظر میآید در آخرین آرایش شکل گرفته شاهد سه جریان اصولگرایی شامل جبهه متحد، جبهه پایداری و نزدیکان دولت و حضور غیرسازمان یافته و پراکنده بعضی از منتسبان به اصلاحطلبان هستیم.